lunedì 25 giugno 2007

i tazenda e eros ramazzotti






I Tazenda, nella nuova formazione con la voce di Beppe Dettori, ritornano sulle scene discografiche con un grande album. "Vida" è un disco che racchiude 5 brani di maggior successo, più un duetto virtuale con Andrea Parodi più 7 brani inediti. Domo Mia e Universos prodotti e arrangiati da Maurizio Bassi, sono due brani che aprono un nuovo possibile capitolo della band sarda. Un nuovo mondo sonoro pur mantenendo la tradizione e la musicalità della lingua sarda.

Domo Mia


(Beppe)

Co…mmo deo

So innoe

Oe eo

Soe chene-ene ribos

(Eros)

Antigos ‘spiritos, umbras…

(Beppe)

Ti cherzo donare su sambene

(Eros)

E’ la vita mia

(Beppe)

Ti cherzo leare, oh…

E t’amo, e t’amo

(Eros)

Ogni cosa tua

(Beppe)

E t’amo, e t’amo, oh…
Arcanos libros in domo mea

(Eros)

Sento le parole tue

(Beppe)

Ti cherzo donare su sambene

(Eros)

E’ la vita mia

(Beppe)

Ti cherzo ninnare, oh…

E t’amo, e t’amo

Ses sa vida mea

(Eros)

Ogni nota tua

(Beppe)

E t’amo, e t’amo, oh…

(Eros)

Anche se non è più casa mia

Sento le tue melodie

(Gino e Gigi)

Ponemila un’idea in sa manu, in su coro

(Eros e Beppe)

Ti cherzo donare su sambene

(Gigi)

Ses sa vida mea

(Eros e Beppe)

Ti cherzo ninnare, oh…

E t’amo, e t’amo

Ses sa vida mea

(Gigi)

Ses sa vida mea

(Eros e Beppe)

E t’amo, e t’amo, oh…

(Beppe)

Arcanos libros in domo mia

(Eros)

Sento le parole tue

(Beppe)

Co...mmo deo

(Eros)

So…li noi

(Eros e Beppe)

Oh eh, eh oh


Casa mia

O...ra io

Sono qui

Oggi io

Sono senza-enza fiumi

(Eros)

Antichi spiriti, ombre...

Sembrano venire a me

(Beppe)

Ti voglio donare il sangue

(Eros)

E’ la vita mia

(Beppe)

Ti voglio prendere, oh...

E ti amo, e ti amo

Sei la mia vita

(Eros)

Ogni cosa tua

(Beppe)

E ti amo, e ti amo, oh…


Arcani libri a casa mia

(Eros)

Sento le parole tue


(Beppe)

Ti voglio donare il sangue

(Eros)

E’ la vita mia

(Beppe)

Ti voglio prendere, oh...

E ti amo, e ti amo

Sei la mia vita

(Eros)

Ogni nota tua

(Beppe)

E ti amo, e ti amo, oh…


(Eros)

Anche se non è più casa mia

Sento le tue melodie

(Gino e Gigi)

Mettimi un'idea nella mano, nel cuore

(Eros e Beppe)

Ti voglio donare il sangue

(Gigi)

Sei la mia vita

(Eros e Beppe)

Ti voglio cullare, oh...

E ti amo, e ti amo

Sei la mia vita

(Gigi)

Sei la mia vita

(Eros e Beppe)

E ti amo, e ti amo, oh...

(Beppe)

Arcani libri a casa mia

(Eros)

Sento le parole tue

(Beppe)

O...ra io

(Eros)

So…li noi

(Eros e Beppe)

Oh eh, eh oh

Vola questo canto per te












venerdì 15 giugno 2007

intervita


Intervita
Semus un’organizatzione internatzionale, sena ligamenes de partidos politicos o de religione e indipendente chi s’interessada de megiorare sas cunditziones de vida de sos prus poberos de su mundu.

Finalidade de intervida
Totus nois de intervida credimus chi siat ingiustu chi milliones se esseres umanos abarent in fora de s’isvilupu materiale e intelletuale. Cunsideramus ingiustu chi tenende a disponimentu connoschèntzias e tecnologias in cunditzione de dare a totus risorsas sufitzientes bi siant pessones chi no ant deretos a s’alimentatzione, sa salude e s’educatzione. Pro custu motivu s’interessu prus mannu nostru est de chircare de los agiudare a non patire suferentzias e a megiorare sas cunditiones de sa bida in ue s’agatant mìgias de pitzinnos e sas familias issoro in sue tres mundos. Nos ponimus de impignu a dare a custa gente risorsas materiales, umanas e de connoschentias netzessarias pro faghere a manera de podere superare totu sa poberesa e de isvilupare sas capatzidades de afrontare a sa sola sos problemas.

Printzipios de intervida
Su traballu nostru sighit una istrategia chi tenet custus printzìpios:
1) promovere istrategìas pro tempus meda in manera chi sa populatzione siat mere de s’isvilupu suo in manera autosufitziente e independente dae totus sos ateros agiudos.
2)A s’impignare a dare paris cun s’assistentzia e cooperatzione totus sos medios e sos istrumentos chi dat sa tecnologia
3)Faghere s’interessu de totus in antis de s’interessu suo matessi.
4)Traballare cun boluntade e cun ispìritu innovadore chirchende de nos superare die pro die.
5)Mantennère s’echilibriu giustu intre sos ideales e su netzessariu pragmatismu chi bisognat pro los batire a termine (pro los realitzare).

Sistema de sustentu a distàntzia: 0,80 euros sa die.
S’adotzione a distàntzia est unu modu pro more de custu una pessone, una familia, unu sotziu de amigos o de collegas podent assicurare a su nessi una base de alimentatzione, salude e educatzione a unu pitzinnu de Paisu chi s’est isvilupende. Cun s’agiudu de sos sostenidores nostros, sas iscuadras de traballu de Intervita faghent progetos de isvilupu deretos a sa populatzione de sos pitzinnos e a sas comunidades issoro. Totu su dinare collidu benit gastau pro megiorare sas cunditziones de sa bida de totu sa comunidade in ue bivede su pitzinnu chi est istadu adotadu. Cando si faghet un’adotzione a distàntzia, Intervita imbiada a su sostenidore sa fotografia e sos datos personales de su pitzinnu o de sa pitzinna. Duas bortas s’annu sos pitzinnos imbiant unu disegnu e sos sostenidores ant a pòdere iscriere onzi borta chi lu disignant. Onzi annu benit imbiadu unu resurtadu de sas atividades e onzi bator meses sa rivista (Progetu mundu).


teresina

sa limba basca


Sa limba basca (nàrada finas euskara, eskera, vascu o basque) est una limba chi no est indoeuropea allegada como in su nord de s’Ispagna (in su Paisu bascu ispagnolu e in su nord de sa Navarra) e in s’estremu sud-ovest frantzesu (Paisu bascu frantzesu) in su dipartimentu de sos Pireneos Atlànticos. In s’antichidade su domìniu linguìsticu suo arribaiat finas a s’Aquitania, sa Rioja e sos Pireneos tzentrales.

S’euskera est s’ùnica limba chi non est romantza chi sighit a bìvere in custa zona e chi paret chi aiat un’influèntzia manna intre su sistema vocàlicu de su castiglianu. In sos baranta annos pagu prus a mancu de proibitzione durante su regime franchista, e sa persecutzione e criminalitzatzione de sas pessones chi l’allegaiant, sa limba basca est istada in perìculu de s’ispèrdere. Petzi a sa fine de sos annos chimbanta e a s’incumintzu de sos annos sessanta su bascu s’incumintzat torra a s’allegare a pagu a pagu.

Cun s’arrivu de sa democratzia, sa Costitutzione ispagnola de su 1978 e s’ Istatutu de Gernika sa limba basca torrat a pigare sa co-ufitzialidade sua in su Paisu bascu ispagnolu e in su nord de sa Navarra, in ue a pagu a pagu est torrada a sa bida pùbblica.

Sa limba est nùmenada “euskera” (o “euskera batua”) ca b’at sa netzessidade de pònnere paris sos dialetos novos suta leges linguìsticas omogèneas pro fàghere possìbile s’insegnamentu de sa limba basca in sas iscolas. Sos dialetos biscaglinu e suletinu sunt sos prus diversos de su bascu unificadu ( “euskera batua”).

Sa bariedade “euskera” ( de su dialettu guipuzcoano ) est sa prus impreada finas a cunfrontu de cussa “vascuence” intre sos allegadores bascos, imprenda finas in su ditzionàriu de sa Reale Acadèmia Limba Ispagnola, XXII editzione.

Orìgine

Sa limba basca at orìgines pre-indoeuropeas e sas teorias chi narant su contrariu sunt cussideradas mancantes de unu fundamentu sòlidu. S’ùnica ecetzione a custas est cussa chi ponet a cunfrontu s’euskera cun s’aquitanu antigu faeddadu in sas regiones deretu prus a nord de sos Paisos bascos e de custu ant agatadu solu pagas iscritziones funebres.
Como b’at sa tendentzia a credere chi s’euskera est s’unica limba bia de una familia de limbas faeddadas in s’Europa otzidentale chi s’est isperdia belle de su totu cun sas invasiones barbaricas a cumintzare de su seculu XIII A.C.
Custa limba est classificada comente limba isulada, duncas una limba chi non tenet perunu ligamene cun sas ateras limbas.
Est istadu osservadu chi su bascu at pagu prus a mancu su 10% de accordos linguistìcos cun sos dialettos berberos de su nord-Africa e pagu pru a mancu su 6% cun sas limbas caucasicas settentrionales, chi at dadu assimigios cun limbas de substradu pre-afro-asiaticas e cun sas limbas caucasicas settentrionales.
Dae pagu s’est affirmande sa teoria chi narat chi su bascu est sa propagine otzidentale de s’antiga familia linguìstica dene-caucasica, chi paret chi esseret difusa in Eurasia e in nord America e podet essere finas in nord-Africa (comente su guanciu, faeddadu dae sos antigos autoctonos de sas Canarias) in s’8000 A.C.
Custu fatu est cunfirmadu in parte dae sos istudios geneticos.
Dae sa paràula “euskera” derivant totus sos nùmenes chi ant fatu connoschere sos bascos e sas terras issoro.
teresina

giovedì 14 giugno 2007

Libros e internet


Sa lettura in su tempu de Internet: commentu a sas opiniones de U.Eco e R.Chartier

Su sèculu nostru est carateritzadu dae informatizones medas, chi nos arribant dae mèdios bàrios, mescamente in s’ischermu.

Lèghere impreende internet cheret naàrrere a èssere letores veros?

Su testu eletrònicu est comente su testu in pabiru?

Opiniones de Chartier e Eco subra de s’argumentu:

Ambos sunt de acordu chi sa letura est “istraca” in su sensu chitenimus testos e formas de iscritura medas; sa letura in internet s’assimìgiat a una catena de informatziones e sighende·las s’arriscat de s’iscostiare dae su puntu de bista de su letore.

A bisu de Eco sa letura a sos tempos de internet non tenet creatividade, fantasia;

pro Chartier est isballiadu pònnere a cunfront sos duos tipos de testu ca cussu eletrònicu aberit medas modos de letura.

Segundu Eco fàghere brincos leghende no est una novidade…si faghiat finas in su Medioevu.

Pro su chi riguardat sa partetzipatzione de su letore in sa letura cun sas notas in su màrgine de su fògiu de pabiru, a pàrrere de Eco b'at possibilidades medas e su testu non si podet cambiare semper, imbetzes pro Chartier su testu eletrònicu tenet prus malleabilidade.

Originalidade e propriedades sunt postas in discussione in su testu eletrònicu.

Antagonismu intre sos duos tipos de testu: Eco non respondet a sa dimanda ca est impossibile prevedire su tempus benidore.

Finas Chartier pessat chi non b'at antagonismu ca su chi agatamus in s’ischermu est letura.

Sa paràula de impreare est collaboratzione intre sos duos gèneros.

Testu, sonos e imagines pro sa prima bia paris: ma su libru beru,metàfora de su mundu, b’est galu? Chartier e Eco pesant chi esistit e si devet evitare sa contrapositzione: devent bìvere cun funtziones diversas. Eco narat chi lèghere unu testu eletronicu est semper lèghere e agiudat sa letura.
Sa produtzione de libros coltos est in perìculu? Sas rivistas e sos libros sientìficos costant de prus pro more de sas fotocòpias e cuncustas si arriscat de si potet lèghere totu e de non lèghere nudda.Non si copiat prus a manu su chi nos interessat e duncas si non l’iscriimus non nos abarrat in mente.

Sos letores sunt editores novos pro more de su testu eletrònicu: sunt sos iscritores a iscrìere sos libros? Chartier pessat chi nono.

Est su letore chi in antis de istampare su testu lu podet modificaredende·li sa forma gràfica chi preferit.

Est possibile dare un giudìtziu morale subra de sa letura e subra chie leghet? Ambos narant chi nono. Totu sas novas formas testuales servint.

Apo agatadu sas opiniones interessantes medas e so d’acordu cun ambos. Deo pesso però chi su libru iscritu in pabiru est su libru veru e potet dare istìmulos medas a su letore chi lu podet tènnere a curtzu incada mamentu.

Teresina

Unesco: giornata internatzionale de sa limba materna


Messagiu de M.Koichiro Matsuura, Diretore generale de S’Unesco in ocasione de sa giornata internatzionale da sa limba materna.

21 freargiu 2007

Sa limba materna est cara a cada pessone.

Sas primas paràulas chi unu narat e sas cosas chi pessat in modu profundu sunt naradas cun custa limba. Custa nos accumpangiat pro totu sa vida e nos imparat su respetu pro nois pro sa nostra cultura e finas pro sos àteros. Sa diferèntzia est sa carateristica de totus sas limbas.

Sos espertos ischint chi sas limbas no sunt istaticas ma sunt su resultadu de una fusione.

Totu sas limbas ant un’istòria e finas si unu allegat in modu curretu imprèat prestidos medas.

Si abaidamus s’etimologia de una paràula podimus bìdere tutu s’istòria sua in su tempus.

E in su tempus benidore b’ant a èssere àteros cuntatos.

Su ligamène intre identidade e diversidade no riguardat petzi su passadu.

Multilinguismu e limba materna in unu mundu in ue su globale e su locale s’addooviant sunt complementares. Sa comunicatzione est in totu sos logos de sa bida sotziale: dae sa familia a s’iscola a sos giornales a s’amministratzione.

S’Unesco cheret promòvere su multilinguismu e sos tres livellos de cumpetèntzia linguìstica pro totus: sa limba materna, cussa natzionale e sa limba veicùlare.

Custu agìuadat de seguru sa collaboratzione intre sos pòpulos, sa cultura e sa tziviltade issoro. Diversidade e dialogu, identidade e àlteridade non sunt idèas in gherra intre issas, ma devent collaborare pro favorire su multilinguismu in cada momentu de s’esistentzia umana e in totu sas regiones, in sas natziones, in su mundu.

Oe in medas logos su multilinguismu si praticat prus formalmente chi in sa realtade; su 50% de sas 6000 limbas faeddadas arriscant de iscumpàrrere.

Su 96% de custas sunt faeddadas solu dae su 4% de sa popolatzione mondiale e ¼ de custas limbas s'impreant raramente)in s’iscola e in Internet.

Si podet pìgare comente esempiu su continente africanu: 1/3 de sas limbas est faveddadu in ie, ma custas non sunt impreadas in s’amministratzione, in s’iscola, in sa giustitzia o in sos giornales. S’Unione Africana s’est isfortzende de fàghere un accordu pro armonitzare e tutelare sos interesses linguìsticos de totus.

Est netzessariu tènnere un attegiamentu abertu a s’integratzione e totu sos chi faghent parte de s’Unesco si depent impignare pro unu tempus benidore in ue b’at a èssere rispetu intre totus.

Deo fatzo duncas un’apellu pro sa promotzione de istrategìas linguìsticas chi diant un ispàtziu armoniosu a totu sas limbas.

Teresina

master de tradutzione e comunicatzione in limba sarda

Master de tradutzione e comunicatzione in limba sarda
Nùgoro - A pustis de s’esitu bonu de sos annos colados, in su mese de freàrgiu est incumintzada sa quarta editzione de su Master de tradutzione e comunicatzione in limba sarda.
Sas letziones si fàghent in Nùgoro, in unu de sos laboratòrios de informatica de su Litzeu scientìficu “E.Fermi”.
Est organizadu dae s’universidade de Nùgoro in collaboratzione cun s’universidade de Bartzelona. Frecuentadu dae batordighi laureados in matèrias diferentes at s’obietivu de formare espertos in sa tradutzione de testos dae sas diversas limbas in LSC, sa limba sarda comuna, chi est sa limba ufitziale de sa Regione Sardigna.
Sos profesores benint dae s’universidade de Bartzelona e de Tatari e sas matèrias imparadas sunt vàrias: teoria de sa tradutzione, informatica, linguistica.
In su master insegnant espertos de gionalismu televisivu e de sos giornales e tecnicos de publitzidade e economia. Sas oras de letziones prevididas sunt 320 e su cursu, duncas s’at a si concluire a sa fine de su mese de lampadas.
“Est de seguru un’esperientzia interessante e un’ocasione pro connòschere dae a curtzu espertos e realtades diferentes dae sas nostras” narat una laureada in limbas e literaturas istrangias, chi frecuentat pro sa prima borta su master e “Est finas una manera pro praticare sa limba e imparare sas normas chi ant a servire pro iscrivere sos documentos e sos atos ufitziales de sa nostra Regione” agiùnghet unu profesore de literas in s’iscola media de una bidda accante a Nùgoro.
S’ispetzialitzione pigada in su master at a podere èssere usada in diferentes impreos: s’iscola, s’informatzione, sa publitzidade, sos entes locale (in sos isportelos linguisticos).
Teresina

mercoledì 6 giugno 2007

Paradigma

Paradigma de sa sotziedade industriale
ProdutzioneProdutziones de benes materiales
Tzentralizatzione de sos medios de produtzione
Distributzione massiva de prodotos istandardizadosIstruturas organizativas solidas e gerarchicas.
Comunicatzione
Analogica pro unu solu suportu
Discursu lineare, assolutu, cartesianu
Emittente->canale->uditore de massa
Mercadu
Produttore->mercadu->consumadore
Ipermercados, superfitzies
Pianificatzione a mediu e longu termine
Formatzione de traballu
Imparare un’arte e a si la mantènnere pro semper
Cuntratos limitados in su tempus
Logos de traballu a giorronada cumpleta.
Fortza fisica
Tecnologia
Autostradas, ferrovias, pontes
Energia e machinarios pesantes
Velotzidade de su sonu
Paradigma de sa sotziedade de sa informatzione
Produtzione e gestione de sa connoschentzia
Tzentralizatzione de sos medios de produtzione
Personalizatzione de prodotos e servitzios
Istruturas organizativas flessibiles in rete
Multisuportos e digitales
Rapresentatzione multilineare, relativa ipertustuale.
Cummertziu elettronicu, bendida personalitzada
Gestione de su presente e previsione a breve termine
Imparare abilidades e si retziclare in manera costante
Cuntratos limitados dae sos resultados diferentes ocupatziones cumbinadas cun tele traballos
Cherbeddu
Cavos, servidores, routers
Eletritzidade ligera, suportu fisicu e informatzione digitale
Velotzidade de sa lughe.
Teresina

mercoledì 16 maggio 2007

tradutzione in ateras limbas

Documenti del Concilio Vaticano II

Costituzioni

Sacrusanctum Concilium
36. §1. Linguae latinae usus, salvo particulari iure, in Ritibus latinis servetur. (Latino)
§2. Cum tamen, sive in Missa, sive in Sacramentorum administratione, sive in aliis Liturgiae partibus, haud raro linguae vernaculae usurpatio valde utilis apud populum exsistere possit, amplior locus ipsi tribui valeat, imprimis autem in lectionibus et admonitionibus, in nonnullis orationibus et cantibus, iuxta normas quae de hac re in sequentibus capitibus singillatim statuuntur.
§3. Huiusmodi normis servatis, est competentis auctoritatis ecclesiasticae territorialis, de qua in art. 22 § 2, etiam, si casus ferat, consilio habito cum Episcopis finitimarum regionum eiusdem linguae, de usu et modo linguae vernaculae statuere, actis ab Apostolica Sede probatis seu confirmatis.
§4. Conversio textus latini in linguam vernaculam in Liturgia adhibenda, a competenti auctoritate ecclesiastica territoriali, de qua supra, approbari debet.
36. A língua litúrgica: traduções (Portoghese)
1. Deve conservar-se o uso do latim nos ritos latinos, salvo o direito particular.
2. Dado, porém, que não raramente o uso da língua vulgar pode revestir-se de grande utilidade para o povo, quer na administração dos sacramentos, quer em outras partes da Liturgia, poderá conceder-se à língua vernácula lugar mais amplo, especialmente nas leituras e admonições, em algumas orações e cantos, segundo as normas estabelecidas para cada caso nos capítulos seguintes.
3. Observando estas normas, pertence à competente autoridade eclesiástica territorial, a que se refere o artigo 22.2, consultados, se for o caso, os Bispos das regiões limítrofes da mesma língua, decidir acerca do uso e extensão da língua vernácula. Tais decisões deverão ser aprovadas ou confirmadas pela Sé Apostólica.
4. A tradução do texto latino em língua vulgar para uso na Liturgia, deve ser aprovada pela autoridade eclesiástica territorial competente, acima mencionada.
D. Normas para a adaptação da Liturgia à índole e tradições dos povos





36. Llengua litúrgica (Catalano)

Es conservarà l’ús de la llengua llatina en els ritus llatins, excepte dret particular.
No obstant això, com l’ús de la llengua vulgar és molt útil per al poble en no poques ocasions, tant en la Missa com en l’administració dels Sagraments i en altres parts de la Litúrgia, se li podrà donar una major cabuda, especialment, en les lectures i admonicions, en algunes oracions i cants, conforme a les normes que sobre aquesta matèria s’estableixin en cada cas en els capítols següents.
El compliment d’aquestes normes, serà d'incumbència de la competent autoritat eclesiàstica territorial, de la qual es parla en l’article 22,2, determinar si ha d’utilitzar-se la llengua vernacla i en quina extensió; si fes menester es consultarà els Bisbes de les regions limítrofes de la mateixa llengua. Aquestes decisions han de ser acceptades, és a dir confirmades per la Seu Apostòlica.
La traducció del text llatí a llengua vernacla, que ha d’usar-se en la Litúrgia, ha de ser aprovada per la competent autoritat eclesiàstica territorial abans esmentada.





Lengua litúrgica (Castellano)
36. § 1. Se conservará el uso de la lengua latina en los ritos latinos, salvo derecho particular.§ 2. Sin embargo, como el uso de la lengua vulgar es muy útil para el pueblo en no pocas ocasiones, tanto en la Misa como en la administración de los Sacramentos y en otras partes de la Liturgia, se le podrá dar mayor cabida, ante todo, enlas lecturas y moniciones, en algunas oraciones y cantos, conforme a las normas que acerca de esta materia se establecen para cada caso en los capítulos siguientes.§ 3. Supuesto el cumplimiento de estas normas, será de incumbencia de la competente autoridad eclesiástica territorial, de la que se habla en el artículo 22, 2, determinar si ha de usarse la lengua vernácula y en qué extensión; si hiciera falta se consultará a los Obispos de las regiones limítrofes de la misma lengua. Estas decisiones tienen que ser aceptadas, es decir, confirmadas por la Sede Apostólica.§ 4. La traducción del texto latino a la lengua vernácula, que ha de usarse en la Liturgia, debe ser aprobada por la competente autoridad eclesiástica territorial antes mencionada.

36. 1. Particular law remaining in force, the use of the Latin language is to be preserved in the Latin rites. (Inglese)
2. But since the use of the mother tongue, whether in the Mass, the administration of the sacraments, or other parts of the liturgy, frequently may be of great advantage to the people, the limits of its employment may be extended. This will apply in the first place to the readings and directives, and to some of the prayers and chants, according to the regulations on this matter to be laid down separately in subsequent chapters.
3. These norms being observed, it is for the competent territorial ecclesiastical authority mentioned in Art. 22, 2, to decide whether, and to what extent, the vernacular language is to be used; their decrees are to be approved, that is, confirmed, by the Apostolic See. And, whenever it seems to be called for, this authority is to consult with bishops of neighboring regions which have the same language.
4. Translations from the Latin text into the mother tongue intended for use in the liturgy must be approved by the competent territorial ecclesiastical authority mentioned above.
36. Latino e lingue nazionali nella liturgia (Italiano)
L'uso della lingua latina, salvo diritti particolari, sia conservato nei riti latini.
Dato però che, sia nella messa che nell'amministrazione dei sacramenti, sia in altre parti della liturgia, non di rado l'uso della lingua nazionale può riuscire di grande utilità per il popolo, si conceda alla lingua nazionale una parte più ampia, specialmente nelle letture e nelle ammonizioni, in alcune preghiere e canti, secondo le norme fissate per i singoli casi nei capitoli seguenti.
In base a queste norme, spetta alla competente autorità ecclesiastica territoriale, di cui all'art. 22- 2 (consultati anche, se è il caso, i vescovi delle regioni limitrofe della stessa lingua) decidere circa l'ammissione e l'estensione della lingua nazionale. Tali decisioni devono essere approvate ossia confermate dalla Sede apostolica.
La traduzione del testo latino in lingua nazionale da usarsi nella liturgia deve essere approvata dalla competente autorità ecclesiastica territoriale di cui sopra.


Fontes de sos documentos
http://www.vatican.va/
http://www.arqbcn.org/

tradutzione documentu de su Conciliu Vaticanu II

DOCUMENTI DEL CONCILIO VATICANO II

Tradutzione in sardu.


Limba litùrgica

1) S’at a mantènnere s’impreu de sa limba latina in sos ritos latinos, francu deretu particulare.

2) Mancari gosi, sigomente s’impreu de sa limba vulgare est ùtile meda pro su pòpulu in ocasiones medas, siat in sa Missa siat in s’aministratzione de sos sacramentos e in àteras partes de sa Liturgia, si li at a pòdere dare cunsideru mannu, in antis de totu in sas leturas e in sas ammonitziones e in unas cantas oratziones e cantos, cunforme a sas normas pro custa matèria chi s’ant a istabilire, pro cada casu, in sos capìtulos chi benint.

3) Pensende de impreare custas normas, at a èssere contibìgiu de s’autoridade eclesiàstica territoriale cumpetente, numenada in s’artìculu 22.2, istabilire si si devet impreare sa limba vernàcula e in cale manera, si b’at bisòngiu s’at a podere pedire cussìgiu a sos Pìscamos de sas regiones a curtzu de sa matessi limba. Custas detzisiones devent èssere atzetadas, est a nàrrere, cunfirmadas dae sa Sede Apostolica.

4) Sa tradutzione de su testu latinu a sa limba vernàcula, chi devet èssere impreada in sa Liturgia, devet èssere aprovada dae s’autoridade eclesiàstica territoriale competente numenada in antis.




Traduzione in italiano.


Lingua liturgica

1) Si conserverà l’uso della lingua latina nei riti latini, salvo particolare diritto.

2) Nonostante ciò, siccome l’uso della lingua volgare è molto utile al popolo in diverse occasioni, tanto nella Messa quanto nell’amministrazione dei Sacramenti ed in altre parti della Liturgia, gli si potrà dare maggiore spazio, prima di tutto nelle letture e nelle ammonizioni, in qualche preghiera e canto, secondo le norme su questa materia che si stabiliranno, per ciascun caso, nei capitoli seguenti.

3) Posto l’adempimento di queste norme, sarà incombenza della competente autorità ecclesiastica territoriale, di cui all’articolo 22.2, stabilire se deve essere usata la lingua vernacola e in quale misura; se è necessario si potranno consultare i Vescovi delle regioni limitrofi della stessa lingua. Queste decisioni devono essere accettate, ossia, confermate dalla Sede Apostolica.

4) La traduzione del testo latino in lingua vernacola, che si deve usare nella Liturgia, deve essere approvata dalla competente autorità ecclesiastica territoriale prima menzionata.


Concetta Ippoliti

martedì 15 maggio 2007

rosaemonte..


sa fortza e sa delicadesa de sos frores...

riflessione

Riflessione subra de sa tradutzione de su documentu de su
“Conciliu Vaticanu II”


Sa riflessione nostra cumingiat dae su testu latinu. Analizende∙lu, amus bidu sa netzessidade de sa Crèsia de s’acurtziare a sa gente chi partecipat a sas funtziones impreende sa limba vulgare mescamente in tzertos momentos: cantos, leturas e pregàrias. Sa limba latina si sighit a impreare in sos ritos latinos e s’Autoridade Eclesiàstica devet atzetare e cunfirmare s’impreu de sa limba vernàcula.
Sas tradutziones (inglesa, ispannola, catalana, portoghesa) rispetant s’originale latinu impreende semper s’agetivu “vulgare” o “vernàculu” pensende a sas limbas regionales varias meda; sa tradutzione italiana imbetzes impreat s’agetivu “natzionale” reconnoschende gosi petzi s’italianu comente limba ufitziale. Custu isseberu de su tradutore mustrat una boluntade discriminatòria ca s’iscostiat dae su testu de su Conciliu.

venerdì 27 aprile 2007

salude a totus!
amus a faeddare de cosas medas...